Carnaval 2015, Steenweg, Helmond

Carnaval 2010, Steenweg, Helmond

Rogier kent Ger via zijn broer Tom, sinds midden jaren 90 toen het even niet zo goed met Ger ging. Hij was op zoek naar vastigheid en kreeg dat niet zo snel voor elkaar. Maar de vrijdagmiddagen/avonden bij De Gouden Kegel waren legendarisch: super sfeer en iedereen had belangstelling voor elkaar zodanig dat Ger volgens mij soms niet geheel nuchter de volgende ochtend vroeg op het werk verscheen. Gesprekken gingen vaak over voetbal en zijn ideeen over PSV met Romario de Souza Faria en Luc Nilis, maar ook over zijn vijver in de tuin. Daarna hebben we elkaar niet meer zo vaak gezien tot hij met Marjo carnaval kwam vieren op de steenweg bij Het Vensterke (zie foto's). Daar was hij op tijd aanwezig en dronk graag en glas bier totdat hij na een aantal jaren volledig overschakelde op cola maar nog steeds meedeed en er voor zorgde dat wij een aantal keren met zijn auto naar een friettent gingen om te "dineren" en mij thuis bracht. De laatste jaren (o.a. corona) hebben we elkaar niet meer gezien tijdens de carnaval.
Marjo, Gaby en Stan: het ga je goed, Ger was een gezellige Brabander waarmee het goed toeven was.
Broers van Ger: ik weet hoe vreemd het is als een broer/zus overlijdt, maar de goede herinneringen mag je blijven koesteren.
Met goede herinneringen aan Ger: Karen en Rogier

Ger, wat ben je een fantastische collega geweest. Vanaf de eerste dag dat ik in Helmond kwam te werken.
Jij was ook altijd ruim op tijd en zat dan op een omgedraaide blauwe postbak . En tegen iedereen een vriendelijk hallo of een goedemorgen duifje. En dan voordat je ging bestellen nog even een sinasappel eten.
En Antaflu snoepjes uitdelen. Je maakte voor mij de overgang van Deurne naar Helmond een stuk makkelijker.
Je was altijd betrokken en je kon bij jou goed je verhaal kwijt. En je hield zulke gesprekken ook altijd voor je.
Serieuze onderwerpen kwamen vaak aan bod maar dan schakelden we weer even vlot over naar wat luchtigere zaken, zoals bijvoorbeeld de Formule 1.
Ger, je was een collega uit duizenden. Ik wens Marjo, Stan Gaby en Davy heel veel sterkte met dit grote verlies en gemis.
Lieve groet, Simone

Ik ken Marjo nu 61 jaar en Ger ongeveer sinds Marjo hem kent maar omdat ik al bijna 40 jaar in Groningen woon heb ik Ger niet super vaak gezien.
Toen ik 40 werd, kwamen Marjo en Ger op mijn feest in het noorden. Ik vierde het in een grote kampeerboerderij zodat de gasten uit het zuiden konden blijven slapen. Leuk feest. Maar ik heb ook nog altijd een levendige herinnering aan de morgen daarna. Langzaamaan kwam iedereen weer een beetje boven water en de grote zaal binnen. Ger, tja vroege vogel natuurlijk vanwege de post, was heel rustig de feestzaal aan het aanvegen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Heel grappig.

Later zouden Ger, Marjo en Stan een weekend naar Groningen komen. Maar, vanwege de post, was het plannen van een datum nog niet zo makkelijk. Uiteindelijk werd een weekend geprikt, gelukkig, er was nog een weekend vrij. Bleek later in Groningen dat Ger die dag jarig was. Had niks gezegd. Zo bescheiden. Toen hebben we zijn verjaardag, in het klein, in Groningen gevierd.

Ik ken Ger als een lieve, bescheiden, aardige man, vol droge humor.
Je kunt je niet voorstellen dat hij er niet meer is. Daar zijn geen woorden voor. Ik ga dat dan ook niet proberen. Kan alleen maar Marjo, Stan, Gaby, Davy en verdere familie heel veel sterkte wensen, voor nu en later.

Heel veel liefs van Carla.

Vroeger toen Gaby nog een klein meisje was
Kwam Ger regelmatig gefietst
Om samen met haar naar mijn paard Cartouche te komen kijken
Soms mocht ze dan ook even op haar rug zitten geweldig vond ze dat
Later toen ik bij de post kwam werken werd Ger mijn collega
Ik heb hem leren kennen als een lieve altijd vrolijke en betrokken collega
Graag had ik hem wat meer tijd gegunt om van zijn welverdiende pensioen te genieten helaas heeft dat niet zo mogen zijn
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit verdriet te kunnen dragen
Karin malfliet

Beste familie van Ger,
Een fijne collega is er niet meer. Ger, de altijd opgewekte collega die in Helmond Marshallstraat op zijn eigen manier liedjes ten gehore bracht en op het toilet zat te neuriën. Iedere ochtend mij kei hard roepend om 5 uur in de ochtend begroete met de woorden “Hé Jo”. Ger die vaak snoepjes uitdeelde. Ger die aan mij vroeg of ik zijn pakjes naar Mode Expresse in de Grasbeemd in Helmond wou brengen, want anders moest hij met de fiets extra op en neer. Ik bracht deze met plezier voor Ger met de auto als ik naar huis reed daarheen. Ger die het werk aangenaam maakte door zijn aanwezigheid, want had hij een vrije zaterdag of andere vrije dag dan was het een gemis als hij er niet was. December 2022, het toeval was dat ik in Eindhoven was, maar het was ook Ger zijn laatste werkdag. Ger heeft mij toen nog getroost, want ik was ziek en getroffen door corona met IC opname waarvan ik nog herstellende was. Niet wetende dat Ger hierna ook vrij snel ziek werd. Ik heb nog een laatste WhatsApp bericht van Ger dat hij heeft verstuurd op oudjaarsavond om 00:46 uur. Daarin sprak hij de wens uit dat 2024 een beter jaar zou zijn dan het afgelopen jaar. Hij liet me weten dat hij dit vanuit het Catharinaziekenhuis stuurde.

Ik wens jullie heel veel sterkte.

Groetjes Jo

Beste Fam. Neervens.
Nogmaals gecondoleerd en ik heb een goede herinnering aan Ger dat we samen bij de Griek waren en dat ik iets uit t Grieks vertaalde en dat Ger dat boeiend vond van die oude Griekse dingen.
Veel sterkte allen, Ger was een fijne kerel en dat hij t goed mag hebben in t licht.
Namens Richard en ouders.

Toen ons postkantoor (Vestiging Deurne) in oktober 2016 werd gesloten werden wij overgeplaatst naar de vestiging in Helmond. Dankzij collega’s als Ger voelde ik me er direct thuis. Ik zal “Gerrie” blijven herinneren als een charmante man. Vriendelijk, behulpzaam, goedlachs en altijd aan het neuriën (zelfs op het toilet).