Een persoonlijke uitvaart

Wat hebben we samen veel mee mogen maken. Ik ken je nu 45 jaar. Soms waren onze contacten even wat minder, maar als we elkaar weer spraken pakte we de draad weer op, alsof we elkaar gisteren weer tegen waren gekomen. In de begin jaren maakte we, naast ons werk samen, regelmatig dag uitstapjes en troffen we elkaar in het café. Later met onze kinderen hebben we vele kopjes koffie gedronken. De sfeer was altijd goed en met jou verhalen hadden we veel lol. Jij bleef met hard en ziel je werk trouw. Wat kon je daar altijd mooie verhalen over vertellen. Je was altijd duidelijk aanwezig en je lach vergeten we nooit meer. Ik wil je bedanken voor je trouwen vriendschap. Je was een pracht mens!! Jos, Stefan, Helma, Marloes, Björn en Liz veel sterkte. Mogen de vele mooie herinneringen jullie kracht geven om dit te verwerken.

Wat me geraakt heeft aan Betsie is haar gastvrijheid en haar bezorgdheid voor haar gezin.
Ik was altijd welkom voor een kop koffie of thee met wat erbij en in de periode na haar ziekte 1,5 jaar geleden
was ze alleen maar blij en dankbaar dat ik me wat had bekommerd om Jos.

Lieve Betsie, je was een lieve, warme en spontane vrouw. Altijd als je bij mij in de winkel was maakte we een praatje en soms nam je tijd om een kopje koffie te drinken. We hadden samen een fijn contact. Vaak was het met een lach en af en toe met een traan.
Het was mooie om te zien hoe je ondanks wat je mee moest maken altijd positief bleef.
Veel te jong heb je ons nu verlaten.
Ik wens je man, kinderen en kleinkind heel veel sterkte toe met het verlies voor nu en in de toekomst.
Liefs, Hanneke

Mijn herrineringen gaan terug naar onze jeugd.Het spelen met de kinderwagen op zolder wat eigenlijk van ons pap niet mocht hierbij duwde ik de kinderwagen met haar erin en deze zakte door de vloer en Betsie op een tafeltje viel, ze hield er fikse blauwe plekken aan over. Ook onze zwempartijtjes bij de grenswiek, als mede de keer dat ze bij het eierbondje het kanaal in fietste wat gelukkig goed afliep. Ook onze aversie voor griesmeelpap die we altijd moesten eten van de hulp in de huishouding die voor ons kookte na het overlijden van ons mam. Op school in Deurne had Betsie een vlaai gebakken die heel goed was gelukt. Die dag haalde ik haar van school op met mijn brommer, vol trots zat ze achterop met de vlaai in haar hand toen er achter ons een ongeluk gebeurde met een motorrijder die onderuit ging en tegen onze brommer schoof waardoor wij vielen en de vlaai vloog door de lucht, de teleurstelling was groot. Later hebben we hier nog vaak om moeten lachen. Ik zal mijn zus en haar schaterlach missen.

Die leegte die je achterlaat, blijft voor altijd leeg, die alleen maar groeien gaat! Wat ga ik je toch missen! We houden contact zei je altijd, en dat ga ik ook doen, ook al is het indirect! Liefs XXX

Als Betsie in huis was (lees Rivierenhof) hoorde je haar stem/lach regelmatig door het huis. Vooral als een oud-bewoonster riep: Zuster Savant.
Dan hoorde je steevast terug: Die hi mar tweie hand.

Wens alle nabestaanden en collega’s heel veel sterkte 🥀

Lieve Betsie,

Ik kende je als de moeder van mijn beste vriendin. Wanneer ik bij jullie thuis kwam, zorgde jij altijd voor een aanwezige en vrolijke energie. Jouw humor en aanstekelijke lach zal ik nooit vergeten. Ook de gezellige praatjes ga ik heel erg missen. Ik zal je nooit vergeten lieve Betsie.

Lieve Helma en familie,

Wat een onvoorstelbaar verdriet. Hier zijn geen woorden voor.
Ik wens jullie alle sterkte en kracht die ik heb om dit ooit een plaatsje te kunnen geven. Ze zal zo gemist worden.

Dikke knuffel en heel veel liefs,

Sanne
(Carlo, Emy en Didi)

Lieve Betsie,
Elke dienst met jou werd er gelachen, door jou vaak nog het meest!
Een leuk voorbeeld was dat jij met een cliënt liep voorbij liep over de gang op Rivierenhof en in slow motion hard ging lopen. De cliënt volgde jouw voorbeeld! Erg komisch.
Je was ook herkenbaar aan jouw kreet: JOEHOE! Dan wist iedereen dat je er was.
Rust zacht!
De familie wens ik veel sterkte. Hopelijk vinden jullie troost aan vele leuke herinneringen!

Lieve Betsie,

Samen door dik en dun.
Met een lach en een traan.
Samen carnaval vieren.
Bedankt voor wie je was.
Ik zal je nooit vergeten.

Ietje.

Lieve Betsie,
Op 1 April 2012 zag ik jou als nieuwe collega op Rivierenhof een blik een stille wenk
Elkaar in korte tijd zo goed leren kennen was voor ons een geschenk
Echte vriendschap ontstond op het werk en privé we werden maatjes voor elkaar
Een luisterend oor een lief gebaar samen hebben we genoten van elkaar
Onze vriendschap was puur en oprecht
Wat warmte en aandacht we konden altijd bij elkaar terecht
We lachen huilden troosten en steunden elkaar
Op goede en minder goede dagen dat was waar
Ik zal je nooit vergeten en ga je ontzettend missen en kan nu niets meer aan je vragen
Onze bijzondere vriendschap zal ik voor altijd in mijn gedachten en mijn hart mee dragen
Dag lieve Betsie rust zacht
Liefs, Gonnie van den Boomen