Wat was het fijn om Arie na 52 jaar nog te mogen hebben meemaken. Geeft me een heel fijn gevoel mee.
Ik denk dat Arie dat ook vond. Heel veel sterkte, Frans

Toen we met Misty Blue optredens hadden in Duitsland en Arie moest invallen omdat onze sologitarist ziek was, kon hij mooi vertellen over gitaren. Hij begon in Gemert en stopte in Frankfurt. Geweldig.
Groetjes en sterkte.

Bennie van den Berg, drummer bij West Virginian Railroad

Arie, we kennen elkaar van ongeveer 1963, we woonden in dezelfde straat. Je broers en zussen, mooi gezin.
Je komt elkaar dikwijls tegen, veel afgelachen. Het bandje Tem Chem waar jij in speelde was geweldig. Ik ging veel naar De Tumbleweeds kijken en daar kwam ik jou dan ook tegen. Ik vond het geweldig toen jij bij de Tumbleweeds gevraagd werd en ook meespeelde. Jij mocht niet te hard zingen zei je, want jouw engels was beter dan dat van hun. Hahaha.
Veel mooie herinneringen.
Maria jou ken ik ook, wel niet zo goed. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte toe.
"Onze Gedachten Zijn Bij Jullie"
Groetjes Tonny Otten- Daniëls.

Beste Maria,
Waar wij elkaar al lang kenden van de KPJ in Bakel, leerde ik Arie kennen in de begin jaren '70. Het was op de culturele dag van de KPJ in Deurne. Waar wij optraden met een play-back act, zong en speelde Arie daar het nummer van Ralph Mctell "Streets of London" live. Via de KPJ hebben we elkaar daarna nog enkele keren gesproken. Pas heel veel later, via jullie vriendinnen groep hebben we elkaar weer leren kennen. Jammer dat deze afschuwelijke ziekte daar nu een einde aan maakt. Het was altijd gezellig met Arie, fijn konden we samen praten mede door dezelfde passie die we hadden, de muziek.
Heel veel sterkte Maria voor jou en je gezin.

Beste Arie , het is heel lang geleden dat we elkaar gesproken hebben. Maar ik heb hele mooie herinneringen aan die mooie momenten. Jouw ‘ zijn ‘ en vakmanschap zal ik altijd koesteren 🌹

''Er is niks wat ik nou kan zeggen, dat recht doet aan 't verdriet,
want ik zal jou zo gaan missen, omdat ik jou- en gij mijn,- nooit meer ziet.''
Arie we stonden samen op de grote podia van Nederland, naast elkaar gitaar te spelen.
Als gij begon te spelen dan was 't soms net, of het licht aan ging.
En dat licht dat kwam uit jou. Vier of vijf optredens per week, dat was heel normaal.
Onderweg in de bus , van- en naar de optredens toe, was ons favoriete onderwerp altijd 'gitaren'. Behalve het spelen erop, bespraken we vooral ook de techniek. Na onze periode als beroepsmuzikanten, werden wij 'toevallig', allebei professionele gitaar-reparateurs. Onze gesprekken gingen verder, als we elkaar bezochten, maar vooral ook tijdens onze urenlange telefoongesprekken. We lachten ook veel samen en jouw humor was daarbij altijd tekenend. Toen ik jou en Maria leerde kennen waren we nog kinderloze twintigers en we hielden contact, terwijl onze gezinnen groeiden. Ik zit vol met mooie herinneringen aan jou en ook aan onze gezinnen. Daar konden we altijd over praten en dan merkte ik, dat Maria en de kinderen en de kleinkinderen voor jou het allerbelangrijkste waren. Dat zij jou moeten gaan missen is eigenlijk onacceptabel. Maar ik weet dat hetgeen jij ons hebt gegeven tijdens jouw leven, ons allemaal gaat steunen in het dragen van het verdriet om jouw afwezigheid. Ik heb nog één wens. Dat jij Arie altijd in ons hart aanwezig zal blijven en dat wij soms met 'n traan, maar meestal met 'n lach aan jou terug mogen denken. Dankjewel voor alles. Ik zal je missen. Waar je ook bent, vaarwel grote vriend en ik vertrouw..., ja, tot ooit.
Ad.

We kennen Arie van d'n goeie buurt in zijn Guitar Workshop. Het was nooit efkes. Met een bakske koffie in de hand waren we al gauw enkele uren verder zonder besef van de tijd. Unne mens van vele mooie verhalen en een echte vakman.

Arie heeft mijn gitaren met grote zorgzaamheid perfect afgesteld en onderhouden. Wanneer we met een nieuwe gitaar bij hem langskwamen, werd er altijd eerst op de body geklopt. Waarna onze vraag volgde, 'En? Is het een goeie of nie?.'

Ze speulden gewoon beter als ze bij Arie op de werkbank hadden gelegen. Hij wist dat verschil te maken! Arie zal zeker nog regelmatig herinnerd worden wanneer de klanken van mijn gitaren op menig podia door de speakers schallen. Arie, mooi dat we je hebben mogen leren kennen en kei bedankt.

Beste Maria & de kinderen, heel veel sterkte met dit grote verlies.

Beste Maria en kinderen,
Als ik aan alle keren denk dat ik bij jullie of een gitaar kwam brengen of een nieuwe meenam:) denk ik daar met heel veel plezier aan terug. Jullie waren altijd zo gastvrij en als het eenmaal over muziek ging was de tijd niet meer belangrijk. Koffie?, vroeg Arie dan steevast en vervolgens was het zomaar een paar uur later.
De gedachte hieraan zal ik altijd weer hebben als ik weer een van mijn Vocht gitaren in mijn handen heb en op de headstock zie staan. Veel sterkte voor jullie en tot snel.

Lieve Maria en kinderen,
Onze gedachten zijn bij jullie en onze harten wenen met jullie mee.
Heel veel sterkte ! Arie is een goede vriend, we zullen hem nooit vergeten!
Jef zal altijd aan Arie denken als hij op zijn Devocht-tele speelt, die met zoveel passie door Arie gebouwd was! Arie laat ze hierboven genieten van jouw
fantastisch gitaar spel, you are one in a kind Maestro!
Jef en Vera

Na enkele jaren in onze tienertijd met elkaar muziek gemaakt te hebben, zijn we onze eigen wegen gegaan en hebben we elkaar bijna 50 jaar niet gezien of gesproken. In 2015 ontmoette we elkaar weer zonder intentie, zonder afspraak, zonder zelfs te weten dat we elkaar op die plek zouden zien. Toeval bestaat niet zo bevestigden we elkaar later, want we wisten dat we elkaar weer eens zouden tegen komen. Daar waren we echt zeker van. Noodzakelijkheid is immers mededeelzaamheid en vriendschap. Wat hebben we nog veel mogen delen, hebben we nog veel van die jaren ingehaald, wat hebben we nog veel gepraat, gelachen en elkaar omarmd als het nodig was. Jij zag dat het met Wilma en mij goed zat en ik zag dat van jou en jouw Maria. We genoten van de fijne onbevangen vriendschap alsof er geen einde aan kon komen. Vanzelfsprekend, waren onze ontmoetingen in tijd en ruimte alsof het nooit anders was geweest of anders had gekund. Nu zullen we je missen en in dat gemis blijf je in alle toonaarden in onze herinnering, als je dat maar weet lieve jongen, want dat is namelijk wat blijft. In onze gedachten, ben je altijd nabij.

Liever hadden we gezwegen om aan jou het woord te laten.
Liever hadden we jou gezocht om je weer te zien.


Wilma en Henk condoleren jullie:

Maria
Roland
Stefan en Ilse, Emma en Lara
Michel en Anne, Suze, Lina en Rosie